Life goes on

Ik ben me dit jaar heel bewust geweest, dat niet voor iedereen de kerst hetzelfde verloopt. Mijn kerst was er dit jaar een van liefde en warmte... met mijn kinderen en met familie. Maar ook met een paar bijzondere mensen in mijn hart, die extra liefde en warmte verdienen.

Eerste kerstdag was ik samen met mijn eigen gezin. Na het kerstontbijt zijn we vast voor een deel de kamer leeg gaan ruimen. Ons kerstmaal was gourmet, lekker, genoeg en niet teveel ennn ijs toe. We hebben de "top 2000 a gogo" gekeken. Verplichte kost.. hoort bij de opvoeding, zoals ik alle jaren vertel. Toen hebben we eigenlijk ieder ons eigen ding gedaan... het was goed zo.

De tv boven netjes op een plank gezet en de bakken met cd's eronder. 

De tweede kerstdag hebben we met familie doorgebracht. Nichtje had haar huis open gesteld, zus en zwager hadden het buffet verzorgd, ook broer had een en ander gedaan. Het was gezellig, gelachen en er vloeide ook nog een traan.
Nichtje had voor cadeau's gezorgd, voor iedereen een "samen doe cadeau". Wij gaan samen een dagje naar het strand. Remy mag logeren en een ander mag een keertje komen eten. Zo'n leuk idee...

En dan is het voor je het weet voorbij. Ik moest aan een ander overlaten om Remy in de taxi te zetten wilde ik de trein van 22:00uur halen... Dat is allemaal goed gegaan. Zelfs mijn treinreis ging zonder hindernissen... sneller dan voorheen omdat de overstap ingekort is. Ik kwam er wel achter dat de laatste trein al om 23:08uur gaat. Hoe is het mogelijk...

Vandaag heb ik er een beetje een hangdagje van gemaakt.. tussendoor nog wat opgeruimd een was gedraaid en de afwas gedaan. Ik hoefde geen boodschappen en niet te koken..  het was restjesdag.

En nu op naar oud en nieuw....

Schumi was er ook, tweede kerstdag...