Ik een bruggetje tussen twee straten nam en daar tegen een pomp opliep die mij de weg versperde. Geïrriteerd keer ik om, waarom zetten ze dat ding niet wat meer aan de kant zodat ik er langs kan. Ik rijd in de straat waar ik moet zijn ter hoogte van het bruggetje en zie dat de straat is opengebroken. Dat hielp mijn irritatielevel wel omhoog. Ik had brieven voor de nummers 40, 44 en 27. Ik pak wat ik denk nodig te hebben, sjouw door het zand naar nummer 40 en besef dat 27, die ik in de tas had laten zitten ook voorbij de opzetting is.
Toen vond ik mezelf ineens heel dom. Ik had me laten verleiden door gewoonte en was boos geworden. Ik moest daar toch bij, dan moet de rode loper uitgelegd worden, bij wijze van spreken.
Gelukkig was nummer 27 niet zo ver de straat in. Ik kom terug bij mijn fiets, zie dat ik op nummer 44 twee brieven had moeten bezorgen. Toen moest ik toch echt wel lachen om mezelf. Zo dom om boos te worden, als ik die energie had gestoken in opletten dan had ik deze fouten niet gemaakt en was ik allang weer onderweg geweest.
Hoe leuk was het dat toen ik vandaag kwam, ze voor mij de rode loper uitgelegd hadden in de vorm van rijplaten. Dat was vast de beloning omdat ik eerder toch tot inkeer was gekomen.
2 opmerkingen:
Fantastisch als je iemand een glimlach op het gezicht kan geven,,,,jij dus
Fantastisch...dubbel en dwars van mij an jou us...maar nu met mijn naam,,,hoezo blond..Marjo
Een reactie posten